Bay of Islands

Bay of Islands trip:

Met de familie voor een paar dagen naar Bay of Islands geweest. Bay of Islands is 3uur noordelijk van Auckland. Bay of Islands staat bekend om de 144 kleine eilandjes, de Waitangi Treaty Grounds en de Cruise. Ben je benieuwd wat het inhoudt? Lees dan verder! ?

13 september:

Zondagochtend om 08:00u zaten we met z’n allen in de auto. Na een stukje rijden maakten we een stop in Waipu Cove, hier hebben we heerlijk ontbeten, de kids zijn er nog even wezen spelen en we hebben een stukje over het strand gelopen.

Nadat we onze buikjes vol hebben gegeten stappen we de auto weer in en rijden we naar Ta?ne Mahuta. Het is de grootste Kauri boom ter wereld, het wordt de god van het woud genoemd. Hij is 51 meter hoog en heeft een omtrek van ongeveer 13,8 meter. Hier hebben we wat foto’s gemaakt.

Na de foto’s zijn we de auto weer ingestapt en zijn we naar Paihia gereden. We kwamen bij het huisje. We hebben heerlijk op het balkon gezeten.

14 september:

Maandag hebben we in een cafétje aan het strand ontbeten. Nadat onze buikjes gevuld zijn, hebben we de auto gepakt en zijn we naar de veerpond gereden. De veerpond gaat van Paihia naar Russell. Russell is het grootste eiland van de Bay of Islands. Hier hebben we een stukje gereden. We kwamen uit bij Kaimarama Bay, hier hebben we een stukje gelopen en wat foto’s gemaakt.

Op de terugweg naar de pond kwamen we Wangamumu Scenic Reserve tegen, hier hebben we ook een klein stukje gelopen en kwamen we uit bij een uitzichtspunt. Het was niet echt bijzonder. De route ging nog een heel stuk door. De officiële route, duurt 6 uur one way. Hier heb je uitzicht op the Hole in the Rock. Terug aangekomen bij in het centrum van Russen zijn Kristill, Andy en ik zijn met de personenpond terug naar Paihia gegaan. Tim ging samen met Noah over de autopond. In de avond hebben we in een restaurantje heerlijk gegeten.

15 september:

Vandaag hebben Andy, Kristill en ik een cruise gedaan. Tim en Noah hebben naar een klein plaatsje in de buurt van Paihia gereden. Tim en Noah gingen niet mee, omdat ze met z’n allen al een keer de cruise hebben gedaan. De cruise duurde 4 uur. We zijn eerst naar the Hole in the rock gevaren.

Soms kan je erdoorheen, maar de golven waren te hoog dus konden we er niet door. Op een gegeven moment moest iedereen naar binnen en zitten omdat de golven heel heftig waren, Andy werd een paar keer gelanceerd. We hebben een stop gemaakt op Urupukapuka Island, hier liepen schapen rond. We hadden 45 minuten de tijd. Na een stukje lopen kwamen we een dood schaap tegen. We hebben bij een uitkijkpost nog wat foto’s gemaakt en zijn we weer terug naar de boot gelopen.Vanaf 12.00u was er een mogelijkheid om dolfijnen te zien. We hebben helaas geen dolfijnen gezien. We hebben wel een zeehond gezien.We moesten even wachten op Tim dus heb ik de laatste souvenirs gehaald dat ik nog nodig had. Tim haalde ons op in het centrum van Paihia, hier vanuit zijn we naar de Waitangi Treaty Grounds gereden. Hier zijn de eerste Maori’s op land gekomen. We hadden eerst een rondleiding, het was interessant, ik verstond er alleen niet veel van wat de man zei, hij had een erg accent. Op het einde hadden we nog een show.Ik wist niet wat ik moest verwachten, maar het was ontzettend gaaf.Toen we weer naar buiten liepen begon het te regenen. We zijn snel naar de auto gelopen. Iets verderop was een waterval, hier zijn we naartoe gereden. Snel wat foto’s gemaakt en de auto weer ingestapt. In de avond Fish & chips gegeten.

16 september:

Vandaag zijn we weer terug naar huis gegaan. We hebben wel een stop gemaakt in Kaiwaka. Hier hebben we heerlijk ontbeten.

We waren rond 12:15u thuis. De auto uitgepakt en Tim is wezen werken.

Wintervakantie in juli

Ik blijf het zeggen, de tijd vliegt.

Begin juli had Andy 2 weken vakantie. Van te voren had ik samen met Kristill activiteiten opgezocht die ik kan doen als het droog is, maar ook als het regent.

Ik ben in de 2 weken tijd met de kids naar het Auckland Museum geweest. De kids vonden het interessant, vooral het gedeelte van de oorlog. De kids waren erg respectvol en stil toen we langs al de namen liepen van de mensen die gesneuveld zijn tijdens de oorlog.

Op de woensdag is het sportdag voor de kids. Noah heeft zwemmen in de ochtend en in de avond heeft Andy rugby.

Op donderdag was er een film georganiseerd door Dream Aupair. We moesten in onze pyjama’s komen en hebben we de film Moana gekeken. Noah heeft haast de hele film stilgezeten en gekeken. (Dat belooft veel goeds voor volgende week als ik met de kids naar de bioscoop ga.)

Vrijdag was het de enigste dag van de week dat het droog was, dus ben ik met de kids naar de dierentuin gegaan. Het was ontzettend druk, maar de kids hebben genoten.

In het weekend ben ik met Manon naar een groot winkelcentrum geweest en hebben de middag lekker afgesloten bij de Italiaan.

De volgende dag ben ik met het gezin in de namiddag naar het circus geweest. Het is een circus zonder dieren, maar de kids hebben met grote ogen naar de verschillende acts gekeken. Het hoogtepunt van het circus vond ik de motoren. Ze zaten met z’n drieeën in een kooi op de motor. Hier op de foto kan je zien wat ik bedoel.

De laatste week van de vakantie is alweer aangebroken. Ik heb samen met de kids Galaxy Jars gemaakt. Het viel erg tegen vond ik maar de kids vonden het leuk om te doen. Je hebt een glazen pot, water, food colouring en wattenbolletjes nodig. Je doet de water met de food colouring samen in een glas, daarna doe je een beetje van dat water in een pot. Als je dat gedaan hebt, doe je de wattenbolletjes erbij.       

 In de avond heb ik boerenkool gemaakt. Tim en Kristill vonden het erg lekker.

Ook ben ik in de laatste week naar een winkelcentrum geweest met de kids. Er was een springkasteel. Ook hadden ze activiteiten voor kinderen, zoals tekenen, puzzelen of Play Dough. Afgesloten met een heerlijke koffie.

De laatste dag ging Andy spelen bij een vriendje. In de namiddag ben ik met de kids naar de bioscoop gegaan. We hebben de film Red Shoes and the 7 Dwarfs gezien. Het is net zoiets als sneeuwwitje maar nu zat de magie in de rode schoenen.

In het weekend zijn we dan eindelijk naar de Farm Stay gegaan, dit heeft het gezin als bedankje gekregen toen mama en Susan hier waren. Voordat we aangekwamen hebben we cakejes gehaald op een boerenmarkt. Iets verderop was er een museum. ‘The Kauri Museum’. Hier zie je hoe ze vroeger te werk gingen met het vervoeren van bomen. ‘The Kauri’ is de grootste boom in Nieuw-Zeeland. Eenmaal aangekomen bij de Farm Stay, hebben we de overall’s aangedaan en zijn we met boer Peter koeien wezen melken. Het was leuk om te doen.

Terug bij de boerderij hebben we de rest van de dieren eten gegeven. Andy heeft zelfs een klein stukje in de tractor gereden. In de avond hebben we heerlijk gegeten. De volgende ochtend mochten de kids weer dieren eten gegeven, maar we moeten natuurlijk zelf ook eten. De tafel was heerlijk gedekt en er was zelfgemaakte muesli, yoghurt en noem maar op.

Na het ontbijten zijn we naar een bak gegaan en daar hebben we paardgereden. Andy op een kleine paard, Tim en ik op een grote. Noah heeft wel de helm opgehad, maar wilde niet op de paard.

Enigste waar Noah op wilde was op de tractor. Het was een leuke ervaring. Voordat we weer naar huis gingen hebben we nog een boswandeling gemaakt. Hier heeft boer Peter possumvallen. (De possum insrond 1860 uit Australië gekomen. De possum is een grote plaag, die in de nacht jaagt op andere dieren. In Nieuw-Zeeland zie je veel possums aangereden aan de kant van de weg liggen.) Afscheid genomen en we zijn naar huis gereden.

20e verjaardag in Nieuw-Zeeland

Toch wel heel bijzonder om aan de andere kant van de wereld mijn verjaardag te vieren.

Vrijdag 26 juni begonnen met de voorbereidingen. Kruimelvlaai en de deeg voor de oliebollen gemaakt.

Zaterdag 27 juni verder gegaan met de voorbereidingen. Nu de oliebollen, appeltaart en de hutspot klaargemaakt. In de namiddag met het gezin een drankje gedaan bij een Schots café.

Zondag 28 juni de groentesoep met balletjes, knakworst in bladerdeeg en de zuurkool schotel klaargemaakt.

Toen Manon kwam, samen met Kristill en Manon naar het strand gegaan om verjaardagsfoto’s te maken.

Net nadat we terug waren van het strand arriveerde de Afrikaanse familie.

Iedereen heeft wat te drinken en daarbij hoort een oliebol.

Het Nederlandse 3-gangendiner is erg goed in de smaak gevallen. Nog lekker gekletst en champagne is gepopt.

Om middernacht werd ik gebeld door mama. Er werd gezongen door papa, mama, Gert, oma, Susanne, Jarenko, Alicya en Yason.

In de ochtend kadotjes gekregen van het gezin, een ketting, wijn en chocolade. Samen met Tim en Noah, Andy op school gedropt. We zouden met de ferry naar Auckland Centrum gaan. Daar zijn we naar een nieuw winkelcentrum gegaan en hebben we afgesproken met Q, ik heb tijdens de KiwiExperience met Joyce, Q als busschauffeur gehad. We hebben met z’n allen koffie gedronken. Daarna zijn Tim, Noah en ik naar Sea Life gegaan. We zouden met de ferry terug naar de auto gaan, maar we moesten 45 minuten wachten op de ferry, dus hebben we de bus gepakt. Eenmaal thuis even lekker gerelaxt. Voor mijn verjaardag hebben we bij een Indonesisch restaurant heerlijk gegeten.

2 weken voordat ik jarig was zat ik te denken waarom ik de keuze heb gemaakt om voor 12 maanden te gaan, en niet voor 9 maanden zodat ik mijn verjaardag thuis kan vieren.

Maar toch wel heel erg blij dat ik voor 12 maanden gekozen heb. De tijd vliegt, nog zeker wat dingen op de planning staan waar ik naaruit kan kijken. Aankomend weekend ga ik eindelijk met het gezin naar de Farm Stay wat we als bedankje van mama en Susan hebben gekregen toen ze hier waren.

En eerst was de planning om voor 10 dagen in september naar Australië te gaan. Het gezin heeft me uitgenodigd om mee te gaan, zodat ze mij kunnen laten zien waar ze opgegroeid zijn. Maar door de Covid-19 zijn de grenzen natuurlijk dicht. Er zou een bubbel komen tussen Australië en Nieuw-Zeeland, maar er is nog steeds niks duidelijk wanneer dat gaat gebeuren.

Dus gaan we nu voor 10 dagen een roadtrip doen in het Noordereiland.

Lang weekend Wellington

Afgelopen weekend eindelijk weer een weekendtrip gedaan.

Ik ben samen met Manon en Lisa (Duits meisje), naar Wellington gereden.

We waren allemaal op tijd klaar op vrijdagochtend en omdat de maandag een nationale feestdag was hadden we die ook vrij.

Manon en ik hadden het weekend eerder geboekt, omdat Lisa eerst niet mee kon, ze zat nu in een ander hostel. Ze had hierdoor ook andere tijden voor de activiteiten.

29 mei:

Om 09:45 uur hebben we de auto opgehaald bij het verhuurbedrijf. Rond 10:30 uur zat alle bagage in de auto en was het tijd om te gaan rijden. Ik heb de eerste 4 uur gereden. Tijdens mijn rit af en toe wat regenspetters gehad. Na mij ging Lisa rijden. Ze reed door totdat het donker werd en begon meer regenen. Manon heeft de laatste 1,5 uur gereden. In totaal was het 8 uur rijden. Onderweg geen foto-stops gemaakt, alleen toilet-stops.

Lisa heeft ons afgezet bij ons hotel en is doorgereden naar haar hostel. Nu kijken hoe we het hotel in komen. De receptie is om 15 uur dicht gegaan i.v.m. de corona. We vonden tussen 2 winkels de deur. Gelukkig kwam er net iemand naar buiten waardoor wij naar binnen konden lopen. We moesten op de tweede verdieping zijn. Zit de deur op slot. We hadden een sleutel nodig. Een verdieping lager hoorden we stemmen. We liepen naar beneden en vroegen of zij ons konden helpen. De vrouw die we aanspraken wist niet eens dat er een hotel was. Ik begon gelijk te twijfelen of we niet gecatfished zijn.

Ik probeerde eerst contact op te nemen met het hotel, maar nummer was niet geldig. Manon probeerde het ook en haar lukte het wel. De vrouw aan de telefoon gaf aan dat er bij de receptie een box hangt. Daar moeten we een code invullen, en zo krijgen we de sleutel.

Zogezegd, zo gedaan. We stonden weer op de 2^de verdieping met de sleutel maar hij deed het niet. Weer opnieuw bellen. Blijkbaar kan je alleen met de lift binnenkomen.

Eenmaal bij de kamer aangekomen, doe ik de sleutel in het slot, maak de deur open, en ga bijna over m’n nek. Het stinkt ontzettend erg in de kamer. Het is vies, zitten sigaretvlekken in het bed, overal is het smerig. Het koelkastje en de badkamer is vies. (Ik bespaar jullie de vieze foto's ;)

Ja hoor weer opnieuw bellen. We vertikken het om maar één seconde langer in deze kamer te blijven. Met veel gedoe konden we een nieuwe sleutel halen in de box beneden.

Aangekomen in die kamer rook het een stuk frisser. Het was schoon en netjes. Onze spullen opgehaald en snel het hotel uitgegaan.

Door de lange autorit en het gedoe in het hotel voel ik mij helemaal niet lekker. Wat vermoeidheid en stress met je lijf kan doen. Maar eten is ook belangrijk dus zijn we opzoek gegaan naar een Subway. We hebben hier lekker gegeten. Teruggegaan naar ons hotel. Nog even Netflix gekeken en de ogen gesloten.

30 mei:

Vandaag staat de Weta-Workshop en Zealandia Avondtour op het programma.

Manon en ik waren wakker voor de wekker, dus heb ik even snel gedoucht.

Tijdens de Weta-Workshop zien we attributen die ze in de films hebben gebruikt. In films zoals, Hobbit, Lord of the Rings, King Kong, The Chronicles of Narnia. Het komt mij niet erg bekend voor want ik ken de films niet super goed, maar het is leuk om het meegemaakt hebben.

Na de workshop was de planning om naar de vuurtoren te gaan. We reden erlangs heen maar het zag er niet speciaal uit. Dus zijn we doorgereden naar Mt. Victoria. Hier hadden we een mooi uitzicht over de stad.

Terug bij het hotel hebben we een crêpe gegeten en zijn we gaan relaxen op de kamer.

In de namiddag hadden we de Zealandia Avondtour. Tijdens deze tour ga je opzoek naar exotische vogels en de alom bekende Nieuw-Zeelandse Kiwi. De tour duurt ongeveer 2,5 uur. De TourGuide vertelde veel over de vogels maar Manon willen graag opzoek naar de Kiwi. 2 minuten voordat de tour afgelopen is spot iemand een Kiwi. We hebben er ongeveer 10 minuten bij gestaan, veel foto’s gemaakt.

Manon en ik hadden geen zin om 2,5 uur de camera mee te sjouwen, dus hebben we foto’s gemaakt met de telefoon. De kwaliteit is minder, maar hé we hebben bewijs.

Na de tour zijn we teruggereden en zijn we opzoek gegaan naar een pizzeria. Hier lekker gegeten. Na de pizza opzoek naar een cocktailbar. Helaas zat alles vol. Lisa begon moe te worden en is ze naar haar hostel gegaan. Manon en ik liepen naar de eerste de beste bar en vroegen of ze nog plek hadden voor 2 personen. Er was een plekje vrij. Wij naar binnen. Enigste alcoholische drank die ze hadden was bier.

Manon en ik voor een bier gekozen die goed klonk. Maar iew wat was die vies. Bier laten staan, betaald en we zijn terug naar het hotel gegaan. In het hotel nog een film gekeken.

31 mei:

Vandaag staan de Gardens, Beehive en Te Papa Museum op het programma.

Om 10:45 uur zaten we in de auto naar de Wellington Gardens. Veel mooie foto’s gemaakt van de bloemen. De ochtend afgesloten met wat drinken op het terras. Het was lekker weer, erg zonnig. De zon brandde goed voor een winterzonnetje. Nadat we onze drankjes op hebben gedronken, lopen we naar de auto.

We gaan naar de Beehive, of te wel het Parlement. (Heb geen flauw idee waarom ze het de Beehive noemen.)

Hier nog wat foto’s gemaakt en zijn toen naar het Te Papa Museum gegaan. Het is gratis, dus dat scheelt. Ik verheugde me heel erg op één deel. Ze hebben daar een kamer en als je er in staat lijkt het net of er een aardbeving is. Helaas zat deze dicht. Heel veel delen van het museum waren afgesloten. Dit allemaal i.v.m. Covid-19.

Manon en ik stonden na 30 minuten weer buiten. We hebben Lisa gebeld en die wilde nog blijven.

Manon en ik zijn wat winkels in de winkelstraat ingelopen, maar niks leuks gezien. Dan maar naar het hotel. We hebben een film gekeken. Na de film hebben we een hapje buiten de deur gegeten.

Ik begon moe te worden dus ben ik terug naar het hotel gegaan. Manon en Lisa zijn nog een klein stukje wezen lopen.

1 juni:

Wekker gaat om 06:15 uur en om 06:45 uur zaten we in de auto. Terug naar Auckland. Eerste 30 minuten heeft Lisa gereden. Tijdens het tanken begonnen mijn maag erg te rommelen. Ieder uur hebben we de auto aan de kant gezet omdat ik kramp kreeg. Ik voelde me niet lekker. Denk dat het de vermoeidheid is met een combinatie van slecht eten. Manon heeft 4 uur gereden. Lisa heeft haar afgelost. Het laatste uur heb ik nog gereden. Het geeft ook afleiding. Om 17:15 uur waren we bij de autoverhuur. Autosleutels ingeleverd en lekker naar huis.

Afgelopen weken in Lockdown en de nieuwste update over de Covid-19

Op dit moment hebben we in totaal 1440 besmettingen gehad, 12 zijn er overleden, 14 mensen liggen in het ziekenhuis en 3 daarvan op de intensive care. 974 mensen zijn genezen, dus zijn er op dit moment nog 454 besmettingen.

Afgelopen 4 weken zijn toch nog wel snel voorbijgegaan. Ik had verwacht dat de tijd langzamer zou gaan, omdat je alleen maar thuis zit en in de weekenden niks kan plannen met vriendinnen.

Maandag 30 maart: De hele week gewerkt van 8.30/16.00. In de ochtend heeft Andy les gehad van zijn oma, ze is juffrouw op de basisschool dus dat komt goed uit. In die tussentijd heb ik met Noah met blokken gespeeld en hebben we een puzzel gemaakt. In de tijd dat Noah in bed ligt met Andy UNO en Monopoly Deal gespeeld. Nadat Noah wakker is geworden nog gelezen met de kids en wat educatieve dingen gedaan. Zoals met Andy rekenen, en met Noah wezen tekenen. In de avond met oma gebeld, want het is haar verjaardag. Blijft toch wel heel apart om oma geen kus en knuffel te kunnen geven.

Dinsdag 31 maart: Iedere ochtend heeft Andy les, dus vandaag ook. Na de les zijn we naar het strand gegaan en hebben we lekker in het water gespeeld. In de tijd dat Noah weer in bed ligt, spelletjes met Andy gedaan en na de spelletjes Andy heeft zichzelf vermaakt. Het is belangrijk dat Andy educatief, creatief en sportief bezig is, maar ook spelletjes doet om te ontspannen. Maar het is ook goed dat hij zelf iets kan verzinnen om te doen. Zo is Andy veel puzzels aan het maken. In de middag dat Noah weer wakker is weer educatief bezig geweest.

Woensdag 1 april: Ook vandaag heeft Andy weer les. Na zijn les zijn we weer naar het strand te gaan, bikini aan, het is lekker weer, dus even afkoelen in het lekkere water. De namiddag is weer hetzelfde als de afgelopen dagen.

Donderdag 2 april: Na Andy’s les, heb ik Noah in bed gelegd. Normaal gaat hij tussen 11:00-12:00 naar bed. Maar vandaag was hij zo moe dat hij om 10:15u in bed lag. Toen hij wakker was geworden zijn we weer naar het strand gegaan. Ik wil met de kids dagelijks even uit huis, zodat ze wat energie kwijt raken, door te rennen, of met een bal te spelen. Ook alleen een wandeling is al goed, Andy gaat dan vaak op zijn step en Noah op zijn loopfiets.

Vrijdag 3 april: Yeah weekend. Wekker gaat om 6.45u, vandaag staat de zonsopkomst op de planning. Het was de perfecte dag, geen bewolking, lekker weer, fris maar niet te koud.

In de middag met Andy nog even UNO gespeeld, verder series gekeken op Videoland!

Zaterdag 4 april: Vandaag vrij weinig gedaan. Veel series gekeken, beetje relaxen van afgelopen week.

Zondag 5 april: 1 uur langer kunnen slapen vannacht. Wintertijd is ingegaan. Blijft toch wel apart, dat het nu in april al om 17:30u donker is buiten, terwijl het normaal steeds later donker wordt. Het is grappig, voor even maar niet voor altijd. Want dat betekent ook dat ik nu in de ‘Winter’ jarig ben!! Vandaag een wandeling gemaakt, naar Rothesay Bay Beach en terug naar Browns Bay (Rothesay Bay is de eerstvolgende wijk die je tegenkomt als je zuidelijker gaat.

Maandag 6 april: Ook deze week van maandag t/m donderdag gewerkt van 8.30-16.00. In de tussentijd dat Andy les had, met Noah met de blokken gespeeld. Na z’n les, hebben we op de oprit gespeeld, cricket, volleybal, voetbal. In de tijd dat Noah in bed ligt, heeft Andy een Obstacle Run gedaan. Daarna weer met de blokken gespeeld.

Dinsdag 7 april: In de tijd dat Andy had, met Noah met de bal gespeeld, naar elkaar wezen rollen en met een kleine stuiter. Na de les hebben we een stukje gewandeld, we zijn door winkelstraat gelopen. Na Noahs slaap hebben we weer op de oprit gespeeld en hebben we met z’n allen gekleurd.

Woensdag 8 april: In de tussentijd dat Andy aan het leren is, hebben Noah en ik boekjes gelezen. We zijn na het leren en lezen weer naar buiten gegaan voor een wandeling. In de tijd dat Noah ligt te slapen heb ik weer een Obstacle Run voor Andy bedacht. De kids gingen in de namiddag op onderzoek uit achterin de tuin. Allebei hebben ze kleine dingetjes gevonden in de achtertuin. Andy heeft een mooie knikker gevonden en Noah heeft veel stenen gevonden.

Donderdag 9 april: Toen Andy aan het leren was, heb ik met Noah met de auto’s gespeeld. Daarna zijn we weer naar buiten gegaan. Ik keek naar buiten en het was zonnig. We waren bijna terug thuis, maar de kids wilden nog graag op de parkeerplaats spelen, oké vooruit dan. Voordat we het wisten begon het te regenen. Even onder een boom gewacht en daarna snel naar huis gerend.

Vrijdag 10 april: Vandaag een nieuwe en mooie route gevonden. Over het strand gelopen naar Murray’s Bay (2 wijken zuidelijk van Browns Bay). Een klein stukje teruggelopen waar ik een pad omhooggaat. Bij een bankje even gestopt om wat te drinken... en weer dooorrrr. Het is ontzettend lekker weer en een mooie route om te lopen. Heb in totaal 8.5 km gelopen in 2,5 uur tijd!

Zaterdag 11 april: Vandaag veel getekend en spelletjes gespeeld met Andy. In de namiddag bitterballen gegeten om te vieren dat ik een half jaar bij het gezin ben. We hebben als Nederlands spelletje, spijkerpoepen gespeeld.

Zondag 12 april: Het is Pasen vandaag, dus dat betekent paaseieren zoeken voor de kids. Nadat alle eitjes gevonden zijn hebben we een egg/spoon race gedaan, (helaas met paaseitjes en niet met rauwe eieren ?). Na de race zijn we naar het strand gegaan. Verder hebben we spelletjes gespeeld.

In de avond heeft Andy samen met Tim pizza’s gemaakt. Tijdens het eten van de pizza hebben we Ratatouille gekeken. Tim heeft voor een week de trail voor Disney+ gedaan, dus heb ik in de avond High School Musical 1 gekeken!

Maandag 13 april: Vandaag weinig gedaan. High School Musical 2 + 3 gekeken. En spelletjes gespeeld met Andy en Tim. In de avond met mama en Susan gebeld!

Dinsdag 14 april: Deze week zijn mijn uren verhoogd. Nu 35 uur per week werken, dus van 8.00-17.00u. In de tussentijd dat Andy aan het leren is, hebben Noah en ik dierenkwartet gespeeld, maar ik heb alle dieren open gelegd en aan Noah gevraagd waar de kat lag, zodat hij goed moet zoeken en het aan mij moet geven. Na de dierenkwartet hebben we muziek aangezet en hebben we gedanst. Weersvoorspelling was slecht voor vandaag dus dan maar binnen de energie kwijtraken. Nadat Noah geslapen had, was het droog weer buiten dus zijn we toch maar even naar buiten gegaan om te wandelen. In de namiddag heb ik zelf nog even een stukje gewandeld.

Woensdag 15 april: Terwijl Andy aan het leren was hebben Noah en ik boekjes gelezen. Na het lezen hebben we een stukje gelopen. In de namiddag hebben we zelf Play Dough gemaakt.

Donderdag 16 april: Ook vandaag hebben Noah en ik gelezen, terwijl Andy met oma aan het leren was. Toen Noah in bed lag heb ik met Andy thuis les gedaan, we hebben gerekend en gelezen. In de namiddag hebben we gepuzzeld en met een bal binnen gespeeld.

Vrijdag 17 april: Vandaag heb ik met Noah dierenplaatjes gedaan. Ik liet een dier zien en Noah vertelde mij welk dier het is. Daarna hebben we buiten weer een stukje gelopen. In de tijd dat Noah in bed lag, weer thuis les met Andy gedaan. In de namiddag een Scavenger Hunt gedaan met de kids. En met Noah 45 minuten gelezen.

Zaterdag 18 april: In de ochtend gekleurd. Het was droog buiten dus zelf een klein stukje gelopen. In de namiddag was het tijd om te oppassen. Tim en Kristill hebben een stukje gelopen en zijn daarna naar hun kamer gegaan en hebben op het balkon gezeten met een wijntje. Ik heb met de kids Pinokkio en Peter Pan gekeken.

Zondag 19 april: Vandaag heb ik dezelfde wandeling als vorige week gelopen. Murray’s Bay – Rothesay Bay en terug in Browns Bay.

Het is niet koud buiten, het is in ieder geval droog. In de namiddag met m’n blog bezig geweest en serie gekeken. Ook ben ik vandaag weer bezig geweest met het leren van Noors. Ik ben nu 31 dagen op een rij bezig! Aardig trots op mezelf dat het ik zolang volhoud. De oefeningen die ik anders dagelijks doe, zijn de afgelopen 2 á 3 weken afgezwakt. Precies nu dat de chiropractor dicht zit heb ik veel last van m’n rug. Dan maar rustig aan doen met de oefeningen en hopen dat ik snel naar de chiropractor kan gaan.

En dan de Covid-19 update: Vandaag 20 april hebben we te horen gekregen dat we vanaf maandag 27 april 23:59u naar level 3 gaan.

Dus dat betekent, van Lockdown naar hetzelfde als in Nederland.

• Het liefst thuisblijven, behalve voor:
• Je werk, als je thuis kan werken, blijf je thuis werken.
• Scholen, alleen voor de kinderen waarvan de ouders niet thuis kunnen werken
• Boodschappen
• Naar een regionaal/nationaal park of naar het strand in de buurt, max 40 minuten rijden
• De bubbel mag iets groter worden, dus je kan naar familie toe als ze niet te ver weg wonen
• De takeaway en drive thru gaan open

Dit blijft 2 voor weken, dus tot 11 mei 23:59u, vanaf dan kijkt de regering verder wat we gaan doen.

Covid-19 in Nieuw-Zeeland

Covid-19 in Nieuw-Zeeland:

Na een tijdje afwezig te zijn geweest op de blog, hier weer een nieuwe blog.

Afgelopen weken niet veel gedaan.

Met Manon naar Rotoroa Island geweest. 75 minuten met de ferry van Auckland. Stukje gelopen en verder veel in de zon gelegen.

Verder middagen aan het strand gelegen.

Ook ben ik op een zaterdag met het gezin naar Shakespear Regional Park geweest. Vrienden van de ouders waren aan het kamperen en we gingen even op visite. Het is ongeveer 45 minuten naar het park met de auto.

Met Bente naar de bios geweest, de film ‘I Still Believe’ gezien.

En dan begint de periode waar ik niet van had durven dromen. COVID-19!!

De eerste paar weken hier niet veel last van gehad.

Waarbij het bij jullie al chaos begint te worden, krijgen we hier 1 besmetting.

Zondag 15 maart 2020 waren er nog 5 besmettingen. Ook moet je vanaf 15 maart, 14 dagen in quarantaine als je Nieuw-Zeeland binnenkomt. De ouders van Kristill waren zaterdag 14 maart geland dus die hebben het goed gepland.

De week erna verloopt rustig.

En dan de dag die voor mij weg had mogen blijven, 23 maart 2020.

Krijg een berichtje van Kristill, Andy gaat vanaf morgen niet meer naar school. De premier heeft gesproken, over 48 uur gaan Nieuw-Zeeland voor minimaal 4 weken in lockdown. Alleen de grote supermarkten, apotheken, ziekenhuizen en benzinestations zijn nog open. De bussen rijden ook nog maar erg minimaal.

Okay fuck, het wordt nu echt, het is toch geen grap. Op dat moment waren er 102 besmettingen in Nieuw-Zeeland. Alle besmette mensen die hier zijn, zijn daarvoor in landen geweest waar Covid-19 was.

Afgelopen dagen waren apart.

Op dinsdag 24 maart Andy dus thuis. In de ochtend gelezen en samen met de ouders van Kristill een stukje wezen lopen. In de tijd dat Noah ligt te slapen spelletjes gedaan met Andy. Toen Noah wakker werd naar de Dutch Delight gegaan om bitterballen te halen voor in de vriezer.

Tim en Kristill werken vanaf vandaag beide thuis.

Op woensdag vrij geweest, nog snel naar de supermarkt gegaan nu je nog niet in een rij hoef te staan om naar binnen te gaan.

Op donderdag 26 maart met Andy woorden gedaan, ze hebben hier kaarten waarop het woord staat en die moet Andy dan hardop voorlezen. Daarna heeft hij even geschreven. Na het schrijven zijn we naar buiten gegaan, even een frisse neus halen en de jongens kunnen gelijk hun energie kwijt. Ook vandaag, nu Noah in bed lag spelletjes gespeeld met Andy.

In de namiddag op de oprit volleybal, cricket en voetbal gespeeld met de kids.

Vrijdag ook weer vrij. Vrij weinig gedaan.

Op zaterdag zat ik te denken, okay dit kan zo niet. Ik kan niet 4 weken elke dag dat ik vrij ben in bed liggen series kijken.

In de ochtend Mocro Maffia gekeken. Na het kijken van de serie heb ik mijn exercises gedaan. Na m’n exercises, m’n kleurboek gepakt. Daarna een uurtje buiten gelopen.

(Voor de duidelijkheid, we mogen wel naar buiten om een stukje te lopen, maar 2 meter afstand houden van de rest. Ik kan wel gewoon met het gezin lopen.)

Na het lopen nog een poosje met Andy op de oprit gespeeld. Andy is erg leergierig en wilt graag nieuwe dingen leren, zo ben ik samen met hem wezen volleyballen.

(Ik mis het niet per se, ik mis meer het kijken naar het beachvolleybal. Laatst trouwens voor het eerst na mijn operatie, een poosje wezen beachen met een paar anderen op het strand natuurlijk.)

Ik vind het niet per se vervelend om thuis te zitten, het is vooral Manon en ik hadden wat plannen op de agenda staan wat we helaas moesten cancelen, (zo zouden we vandaag een massage hebben en volgend weekend naar Bay of Islands gaan voor een cruise waarbij je zeedieren, zoals dolfijnen, haaien en orka’s kan spotten. Ook zou ik op goede vrijdag met het gezin een overnachting doen bij de boer, waar mama en Suus ook geslapen hebben.) Dat vind ik natuurlijk erg jammer dat het niet doorgaat, maar nu heb ik wel weer dingen waar ik naar uit kan kijken en weer kan plannen als we weer kunnen reizen.

Op dit moment zijn er 451 besmettingen en is er 1 vrouw overleden.

Afgelopen week 3 dagen gewerkt, in totaal 35 uur.

Vanaf morgen 30 maart ga ik 4 dagen per week werken, van 7,5 uur per dag, zodat ik 30 uur per week werk. Als Kristill weer naar het kantoor kan gaan, ga ik mijn normale uren weer werken. Dus dan 45 uur in 4 dagen per week.

Ik hoop dat het snel minder is en alles weer normaal wordt.

Dit was het voor deze keer. Hoop dat de volgende blog een leukere wordt!

En als je je nog niet aangemeld hebt, zodat je iedere keer een melding krijgt als ik een nieuwe blog geplaatst hebt, doe dat dan hiernaast!

Kusjes van mij!

Noordereiland mama en Susan

11 februari:

Vandaag gaan we naar het Noordereiland, en dan begint voor mij pas echt het onbekende!

Maar voordat we de overstap maken gaan we nog eerst naar ‘Richmond’. Mama wil nog een leuke sweater hebben voor op de boot. Geen sweater gevonden, maar wel een muffin voor op de boot. Nog snel even de laatste boodschapjes gedaan en we stappen de auto weer in om naar Picton te gaan. We auto rit ernaartoe loopt soepel.

Als we eenmaal op de ferry zitten lopen we gelijk naar het dek toe. Ik heb nog een vestje meegenomen, want ja je zit op een boot die de open zee op gaat dus kan het wel aardig fris worden. Mama en Susan hebben alles in de auto laten liggen. Als de boot eenmaal gaat begint het snel toch wel erg fris te worden. Susan en ik lopen terug naar de auto om een jas of een sweater te pakken. Maar we kunnen er niet meer bij komen. Dan maar binnen zitten.

Er wordt nog een film gedraaid. ‘Aladdin’. Om de tijd te doden de film maar kijken. Rond 18u komen we aan in Wellington. Snel de auto in en op naar ‘Horokiwi’. Onze overnachting voor vannacht is perfect. We overnachten net buiten Wellington bij mensen die een eigen huisje hebben. Voor het eerst in 4 maanden Nieuw-Zeelands tv gekeken.

12 februari:

Het wordt een hele lange dag vandaag. We gaan naar ‘Napier’. (Blij dat ik het typ want heb nog steeds idee hoe je het uitspreekt!)

Na een stuk rijden komen we aan bij een schattig ‘Quarter Acre Bistro Café’. We hebben hier lekker gegeten. Een heerlijke kipsalade.

Onze volgende stop is in Woodville, we houden hier een snelle plaspauze. Het is hier totaal afgelegen. Je hebt hier wel hele lieve fiets standplaatsen.

Mama wilde graag naar ‘Cape Kidnappers’ om ‘Jan van Gent’ te zien. Aangekomen bij ‘Cape Kidnappers’ staat er op een bord dat het een wandeling van 2,5 uur is. En dat is dan alleen om naar de vogels te komen. En dan nog terug. Je kan er ook alleen komen als het low tie is. Dus houdt het op voor ons. Nog even lekker gezeten en we rijden naar onze accommodatie voor vannacht. Spullen neergezet en op naar ‘Thirsty Whale Bar & Restaurant’. Ik ga weer voor een visburger, mama en Susan voor een kipburger. Weer aangekomen bij de camping waar we overnachten even naar het strand gelopen. Komen we eraan, is het een stenenstrand!!! Daar hadden we niet op gehoopt. Toch nog even wat foto’s gemaakt, spelletje gespeeld en snel het bed in.

Wederom wordt morgen ook een lange dag!

13 februari:

Vandaag rijden we van ‘Napier’ naar ‘Rotorua’, maar met tussenstop ‘Lake Taupo’ en ‘Waitomo’.

Het is een hele omweg via Waikato te gaan, maar we moeten er maar iets voor over hebben!

Na 2 uur rijden komen we aan bij ‘Lake Taupo’. Het is het grootste meer van Nieuw-Zeeland dus dat moeten we gezien hebben. Omdat we niet heel veel tijd hebben pakken we het eerste stukje wat we tegenkomen, en dat is nog in de stad. Na even gezeten te hebben rijden we door naar ‘Waitomo’. Beter bekend als ‘Waitomo Glowworm Caves’. We gaan black water raften. Ook vandaag is het weer onwijs mooi. Ontzettend veel glimwormen gezien. Geëindigd met soep en een bagel.

Vanuit Waitomo nog langs een supermarkt gegaan om wat te halen voor vanavond. Ons eten, eten we bij ‘The Blue Spring’. Het is ontzettend mooi en het water is erg blauw.

Aan het avondeten is toetje. Vanuit ‘The Blue Spring’ rijden we door naar ‘Rotorua’. Zodra we de stad binnen rijden, beginnen we al iets te ruiken. Eenmaal aangekomen bij de accommodatie ruiken we het nog meer. Het stinkt hier naar rotte eieren.

14 februari:

Vandaag rijden we van ‘Rotorua’ naar ‘Karangahake’. Maar eerst staat op de planning ‘Lady Knox Geiser’. Het is een show. We zien de geiser uitbarsten. Ze doen dat met speciale zeep. Het water staat erg laag dus hij spuit niet erg hoog.

Vanuit de geiser gaan we door naar ‘Thermal Wonderland’. De ‘Lady Knox Geiser’ hoort hierbij.

We kunnen zien dat het een tijd niet geregend heeft. Bijna alles staat droog.

Mama is ook nog op de foto geweest met een wilde Kiwi. We kwamen in gesprek met een man en die vertelde dat die een rasechte kiwi is. En omdat papa wil dat we een wilde kiwi op de foto zetten hebben we van deze aardige man een foto gemaakt.

Vanuit ‘Thermal Wonderland’ gaan we door naar ‘Mud Pool’. Hier stinkt het ook weer ontzettend. Even snel wat foto’s gemaakt en we rijden door. Iets verderop in Rotorua is ook nog een andere geiser. Deze is meer actief van de andere geisers in ‘Thermal Wonderland’. Om binnen te komen hebben we weer een kaartje nodig. We besluiten om het niet te doen. Net nadat we de parkeerplaats afrijden, roept Susan vanuit de achterbank: “Auto aan de kant nu!”. Er liep een wesp over haar been. Auto aan de kant en de hele auto leeg gemaakt. Maar de boosdoener niet kunnen vinden. Auto weer ingepakt en we vervolgen onze ‘ROADTRIP’!

Onze lunchstop bevindt zich in ‘Tauranga’. Ik ga voor een brood met knoflook. Mama en Susan gaan voor een plaat met verschillende kleine hapjes. Ze vinden alles redelijk lekker totdat ze het laatste hapje opeten. Het is erg taai zeggen ze. Ik opzoeken wat ze gegeten hebben. ‘Calamari’, oftewel inktvis. Snel vergeten en door naar ‘Mt. Maunganui’. Mama en Susan gaan de bergwandeling lopen. Ik besluit om aan het strand te zitten en genieten van het uitzicht. Toen mama en Susan na ongeveer 2 uur weer terugkwamen gaven ze aan dat ik de goede keuze heb gemaakt om op het strand te blijven. Het was anders veelste waar voor mijn knie. Nog even gewandeld over het strand, zijn de voordat we de auto in stapte nog een ijsje gaan eten. De auto in en we rijden naar ‘Karangahake’. In het hostel een salade klaargemaakt, spelletje gespeeld en naar bed.

15 februari:

We zitten tegenover ‘Karangahake Gorge’. Dus klaargemaakt en de wandeling gedaan die ik eerder ook heb gelopen. We lopen een stuk over een oude treinrails die vroeger gebruikt is voor de mijnen. We lopen dus ook nog door oude mijnen. Ook hier hebben we nog 4 Glowworms gezien. Ik wilde mama en Susan nog laten zien waar ik de vorige keer onderuit was gegaan. Was alleen vergeten dat dat een heel stuk lopen is. Nog even aan het water gezeten en hebben teruggelopen naar ons hostel. We vonden het mooi, maar niet heel bijzonder.

In de auto gestapt en 4 minuten later stapten we weer uit. We zijn bij ‘Owharoa Falls’.

Hier nog wat foto’s gemaakt en door naar ‘Hot Water Beach’. Voordat we het strand op lopen nog even naar het toilet geweest. Mama en Susan stonden al buiten toen ik uit het toilet liep. Ik liep naar ze toe en Susan liep te springen van geluk. Er zwommen dolfijnen bij het strand. Of naja, zwemmen, ze waren vooral aan het springen zei Susan. Nog even van een afstand wezen kijken maar konden ze niet meer zien.

Naar het strand gelopen en nog een poosje wezen speuren naar de dolfijnen, maar niet meer gezien. Terug naar de auto. Volgende stop zou ‘Cathedral Cove’ zijn. Bij de parkeerplaats aangekomen, Susan en ik lopen op teenslippers. Er stond op een papier dat het bijna 2 uur lopen is naar ‘Cathedral Cove’. En dan moeten we ook nog terug. We beslissen om met een bootje die kant op te gaan. Het is 10 minuten lopen. Komen we aan, hangt daar ook weer een papiertje. I.v.m. de hoge golven vaart het bootje niet naar ‘Cathedral Cove’. Dan houdt het op. Nog even over ‘Hahei Beach’ gelopen. Lopen we terug naar de auto. Teruggereden naar het hostel, hebben we gegeten en nog een spelletje gespeeld.

16 februari:

Vandaag de laatste volle dag van de ‘ROADTRIP’ samen met mama en Susan. Eindstop voor vandaag is Auckland, Browns Bay ?.

Maar voordat we bij mij thuis aankomen hebben we nog 2 stops.

Voor de eerste stop moeten we iets terugrijden. We rijden naar ‘Matamata’. Het staat hier ook wel bekend als ‘Hobbit’. We hebben een tour geboekt om naar ‘Hobbiton’ te gaan. In de bus kregen we wat informatie over alles.

Aangekomen bij ‘Hobbiton’, vraagt de TourGuide wie nog nooit het boek of de films van ‘Lord of the Rings’ en ‘Hobbiton’ heeft gezien. Mama en ik zijn de enigste die onze vingers op steken. Het was erg mooi en gaaf om te zien. Onze TourGuide vertelde dingen over de films hoe ze alles deden. Dat maakte het wel bijzonder. En als ik dan een keer de film zie, dan zie je dingen die je anders niet zou weten.

Aan het einde in het laatste huisje nog wat gedronken. De bus in en terug naar ‘Matamata’. Hier nog wat gedronken en gegeten. In de auto gestapt, op naar ‘Hamilton’.

We komen aan bij ‘Hamilton Gardens’. Het is hier ontzettend mooi. We hadden zeker niet een paar weken later moeten komen, want nu waren er al aardig wat bloemen uitgebloeid. We hebben niet het hele park gezien, want we wilden niet al te laat bij mijn gezin komen.

De ‘ROADTRIP’ afgesloten met ‘Fish and Chips’ met mijn 2^e familie!

22 februari:

Mama en Susan zijn ongeveer rond 13:00u bij mij. Eerst was de planning om naar Piha te gaan, maar het is niet echt lekker weer dus zouden we naar het centrum gaan om de SkyTower op te gaan, maar het was erg bewolkt dus kozen we ervoor om alleen de auto weg te brengen en daarna naar het gezin te gaan.

Zo gezegd, zo gedaan. Auto netjes afgeleverd. Rond 17:30u zijn we weer bij het gezin. Gegeten, spelletje gespeeld en naar bed gegaan.

23 februari:

We worden kijken naar buiten, en zien dat het een mooie dag wordt. Vandaag gaan we naar het centrum.

We zijn eerst de SkyTower op geweest. Het was mooi. Mooi uitzicht erg helder.

Als we weer beneden waren zijn we naar Queen Street gelopen. Dit is de grote winkelstraat van Auckland. Even gelopen maar konden niks vinden. Vanuit het centrum zijn we naar Albany gegaan met de bus. Daar nog even in de shoppingmall geweest maar niks kunnen vinden.

Terug thuis weer spelletjes gespeeld.

24 februari:

Omdat het afgelopen zaterdag slecht weer was, mogen we de auto mee van Kristill om naar Piha te gaan.

Zo gezegd, zo gedaan. Rond een uur of11zijn we bij Piha. We gaan eerst naar de waterval, ‘KiteKite Falls’. Het blijft een mooie waterval!

Op de terugweg van de waterval naar de auto nog een mooi uitkijkpunt gezien!

Vanuit de waterval rijden we naar ‘Piha’ zelf. Toilet pauze, mama wat drinken halen en we rijden door naar het strand. Maar voordat we het strand op gaan, lopen we nog ‘Tasman Track’.

Je komt hierbij uit bij een stukje strand waar de golven hard tegen de rotsen aan knallen. De terugweg hebben we gelopen over het strand.

Susan en ik lopen naar de auto, met gevaar voor eigen leven. We verbranden bijna onze voeten aan het zwarte zand. We halen onze spullen op en gaan bakken op het strand. We zijn erg verkleurd. Niet bruin wat je normaal wordt. Nee we zijn zwart geworden. Het waaide zo onwijs hard dat we gezandstraald werden. We hebben wat glazen potjes gevuld met het zwarte zand en zijn de auto ingestapt. Op naar het volgende strand.

We stappen uit bij ‘Mission Bay’ in Auckland. Het is en blijft een mooi strand. Hier hebben we ongeveer een uurtje gelegen. We wilden op tijd thuis zijn voor het avond eten en omdat we de brug over moeten en het rond een uur of 5 is, is het aardig druk op de weg. We hebben er ongeveer 50 minuten over gedaan om thuis te komen.

25 februari:

De dag die nog wel wat langer weg mocht blijven.

Moet vandaag werken, maar mama en Susan gaan weg. Van te voren aan Kristill gevraagd of ze het goed vindt dat ik mama en Susan naar het vliegveld breng. Geen probleem, je hebt Noah wel bij.

Het was gezellig in de auto. Mama heeft met Noah kinderliedjes gezongen. We deden er ongeveer 40 minuten over om bij het vliegveld te komen.

Mama en Susan hebben ingecheckt. Daarna zijn we nog even naar buiten gegaan want Noah wilde vliegtuigen kijken. Het was een mooi en bijzonder moment, om samen met mama, Susan en Noah te genieten in de zon met uitzicht op de vliegtuigen die landen en vertrekken.

Loop ik met mama en Susan mee naar de Security komt er een vrouwtje die daar werkt naar mij toe en vraagt of ze de papieren van mij mag hebben. Uitgelegd dat ik niet ga vliegen. Ik moest per direct weg. Er stond nergens een bordje dat je er niet mocht komen. Dus haastig afscheid genomen van mama en Susan. En ja hoor daar kwamen de tranen.

Had niet gehoopt dat het zo’n haastige afscheid zou worden.

Zuidereiland mama en Susanne

5 februari:

Wekker gaat om 05:15u. aangekleed en de laatste spullen ingepakt. Ontbijt klaargemaakt voor op het vliegveld, ik krijg om dit tijdstip niks door m’n keel. Tim brengt me naar de bushalte in het centrum en dan de SkyBus naar Domestic Airport. Mama en Susan zijn er ondertussen al.

Loop de grote hal van het vliegveld binnen en zie ze zitten, en ja hoor daar komen de tranen. Ingecheckt, bagage drop-off en door naar de security.

Om 08:48u zaten we in de lucht. En eindelijk zit ik een keer aan het raam.

Lekker naar buiten gekeken. Om 10:21u zijn we geland in ‘Queenstown’. Wachten op de bagage en opzoek naar de auto. Gebeld naar het verhuurbedrijf en we werden opgehaald.

Sleutels van de auto gekregen, maar er werd nog gevraagd of we de auto wilden controleren voor krasjes ect. Een rode Nissan. Mama en ik naar de auto, alles gecontroleerd en terug. Papieren ingeleverd en we zijn klaar om te gaan. Spullen in de auto gezet, maar de auto wilde niet starten. We moesten naar een Rode Nissan Qashqai (we zaten in een Nissan X-Trail). Deze startte wel. I.v.m. de verzekering mocht ik niet rijden. (21+). Mama ging als eerst rijden. Ik ernaast zodat ik kon helpen.

We rijden naar ‘Wanaka’. Eerst nog bij ‘Crown Range Road Scenic Look Out’ een stop gemaakt om foto’s te maken, jeetje wat waait het hier hard. Na de foto’s rijden we weer door!

Een stop gemaakt in ‘Wanaka’ om boodschappen te doen. Laatste stukje is nog ongeveer 15 minuten rijden en dan zitten we in ‘Lake Hawea’. Ingecheckt, koffer in de kamer gezet en een drankje gedaan in de bar die bij het hostel zit.

Daarvanuit een stukje wezen lopen. Naar de Lake toe. Het is ongeveer 17 gaden maar de zon scheen goed dus het voelt warmer aan. Even bij de Lake gezeten te hebben zijn we teruggelopen naar het hostel. Ik het eten klaargemaakt. Na het even nog even Qwixx gespeeld en we gaan naar bed. Morgen wordt een lange dag! Eindbestemming is ‘Franz Josef’!!!

6 februari:

Om 8u gaat de wekker. Rustig aangekleed, ontbijt gemaakt, koffer ingepakt en klaar om te gaan. Het is wel apart hoor, vorige keer met Joyce reden we de tegengestelde richting.

Na 20 minuten rijden kwamen we bij een Look-out uit, we hadden uitzicht op ‘Lake Hawea.’ 10 minuten later de volgende stop. ‘Lake Wanaka’. Wat een verschil zeg met 2 maanden geleden, toen lag er veel meer sneeuw op de bergen.

Na een stukje rijden kwamen we een bordje ‘Blue Pools’ tegen, auto aan de kant gezet en de track gaan lopen. Na een paar minuten lopen kwamen we een muisje tegen, helaas niet op de foto gekregen.

Iets verder kwamen we aan bij een brug. Er mogen maximaal 10 mensen op, anders gaat die kapot. Het is een erge wiebel brug. Op de volgende brug mogen meer mensen, maximaal 20. Susan is op een gegeven moment naar de ‘Blue Pool’ gelopen, maar ik durfde het niet zo goed aan, erg wiebelende stenen, dus mama en ik bleven boven. Lekker genoten van de geluidjes om ons heen.

Teruggelopen, weer over de brug en direct na de brug kon je naar beneden lopen. Mama heeft steentjes gestapeld. Daarna teruggelopen naar de auto.

Op naar het volgende punt, een waterval ‘Fantail Falls’. Het was een mooie waterval, maar niet erg groot. Iets verderop weer een waterval ‘Thunder Creek Falls’. Deze waterval is erg lang en knettert hard naar beneden.

Lunchpauze gehouden in ‘Haast’. Mama en Susan een kipburger en ik een visburger. Naast het tentje stijgt nog een helikopter op. Op een tafeltje naast ons waren mensen weggegaan, maar er lag nog aardig wat etensresten op de tafel. Er kwamen veel zeemeeuwen de patatjes jatten. De burgers waren erg lekker, buikjes zitten vol, dus we kunnen weer verder.

Volgende stop is de ‘Ship Creek’, zijn daar de uitkijktoren opgeweest. Je hebt uitzicht op de rivier die uitmondt in de ‘Tasman Sea’.

Het strand nog even op geweest en daar hebben Susan en mama nog een mooie steen gevonden. ‘Taiparikãkã Marine Reserve’ is de plek waar ze de stenen vonden. Op het strand, aan de vloedlijn lag er veel schuim van de zee.

Volgende uitzichtspunt is de ‘Knights Point’. Ook hier hadden we uitzicht op de zee.

Laatste punt op de lijst voor vandaag is ‘Lake Matheson’. Ook wel bekend als de spiegel Lake.

Als je kijkt heb je aan de linkerkant Mount Tasman en aan de rechterkant Mount Cook. Het waaide goed dus de weerspiegeling was nauwelijks te zien. We zagen nog wel een aal in het water. Bij het café lekker gegeten. Rond 21u kwamen we dan eindelijk aan in Franz Josef.

7 februari:

Op de planning vandaag staat ‘Scenic Flight’. We werden wakker en keken naar buiten en er is geen wolkje aan de lucht. Snel klaargemaakt en naar het Info Centre gelopen voor de ‘Scenic Flight’. Er is plek om 14u. we moeten een half uur van tevoren aanwezig zijn. We hebben geen zin om te wachten, dus zijn we naar ‘Õkãrito’ gereden. Er is een track waarbij je uitzicht hebt op de zee, 2 lagoons en de gletsjer. Boven aangekomen zagen we de zee, de 2 lagoons, maar geen gletsjer. De wolken hangen erg laag waardoor we de toppen van de bergen niet zien. De track heette ‘Õkãrito Trig Walk’.

Terug in ‘Franz Josef’ hebben we geluncht en zijn we weer naar het Info Centre gelopen. De vlucht gaat niet door i.v.m. de hevige bewolking. Dan maar gereserveerd voor morgenochtend. Om 8u gaan we hopelijk de lucht in. In het hostel aangekomen hebben we nog lekker spelletjes gespeeld, eten klaargemaakt en op tijd naar bed gegaan met goede hoop dat de vlucht doorgaat morgen!

8 februari:

De wekker gaat, we kijken naar buiten en ja hoor de wolken hangen weer laag. Snel iets gegeten en weer naar het Info Centre. Ook nu gaat het niet door, het is te riskant om te gaan vliegen. Gereserveerd voor een uur later. We zien even dat de wolken wat bijtrekken en weggaan, maar iets later komt het 2x zo hard terug. Dus nee, de vlucht gaat niet door.

In de auto gestapt. De eerste stop is ‘Lake Ianthe’. Tijd voor een plaspauze. Bij de Lake hebben we nog wat gedronken met een koekje erbij.

Het begint wat te miezeren. We komen aan in ‘Ross’. Het is een schattig plaatsje. Je hebt hier ook een wandelroute de, ‘Water Race Walkway’, we lopen langs materiaal wat ze vroeger gebruikt hebben om goud te zoeken.

Het begint wat harder te regenen, maar als we bij de volgende stop komen is het grotendeels droog. We komen aan bij ‘Hokatika Gorge’. Dit is een rivier wat er op de foto erg mooi uitziet. Aangekomen bij de brug, kijken we naar beneden. Normaal hoort het water blauw te zijn, nu heeft het de kleur van romige melk. Maar toch nog even wat foto’s gemaakt.

Doorgereden naar ‘Hokatika’ voor een lunchpauze. We hebben lekker gegeten bij de Subway.

Bij ‘Barrytown, Motukiekie Beach’, hebben we nog een heerlijke strandwandeling gemaakt, waar natuurlijk ook weer foto’s bij horen.

Iets later komen we aan bij de ‘Pancake Rocks’. Het blijft mooi om te zien. Beetje jammer dat het laag water is, want we zien het water niet uit de ‘Blow Holes’ komen. Gevraagd wanneer het vloed wordt, dat is of vanavond rond 22u, of morgen tussen 10 en 11. Dan houdt het op.

5 minuten verder hebben we de ‘Truman Track’ gelopen. Het staat hier bekend om de bordjes bij de bomen.

In ‘Westport’ zijn we naar de supermarkt gegaan en hebben we gegeten bij een Take Away. Mama en Susan een pizza en ik Fish and Chips.

We overnachten vanavond in ‘Charleston’.

9 februari:

Heerlijk ontbijten in het hostel. Vanuit het hostel rijden we naar ‘Cape Foulwind’. Het staat hier bekend om de zeenhondjes. En ja hoor. Niet 1 of 2, maar een hele kolonie, en het leuke was er waren ook nog aardig wat jonkies.

Bij ‘Kilkenny Look Out’ zijn we gestopt voor wat drinken en een koekje. We hadden uitzicht op een rivier.

Iets verder weer een stop, nu bij ‘Berlins Café’. Suus en ik aan de koffie en mama aan een ‘Meat Pie’.

In ‘Lyell’ hebben we nog een wandelroute gelopen. We begonnen met ‘Lyell Cementery’ wat over gaat in ‘The Old Ghost Walk’. Op de route kwamen we aardig wat mountainbikers tegen. Dikke respect naar ze. Het zijn smalle paadjes en losse stenen. Bijna bij de auto hebben we ook nog ‘Lyell River Walk’ gelopen. We kwamen uit bij een klein riviertje. Ik had het snel gezien want aardig lek gestoken.

In ‘Motueka’ nog snel boodschappen gedaan. In de avond komt Enya nog even langs want deze topper heeft geregeld dat we morgen naar ‘Abel Tasman National Park’ gaan. ?

10 februari:

Wekker gaat op tijd, niet te laat, maar ook niet zo vroeg als de afgelopen dagen. Om 10u worden we opgehaald bij het ‘Holiday Park’ waar Enya werkt. Vanaf daar gaan we naar ‘Kaiteriteri’. In ‘Kaiteriteri’ stappen we op de boot. We gaan nog langs de ‘Split Apple Rock’ en langs een eilandje waar zeehondjes zitten!!

Na een uur op de boot gezeten te hebben begint onze wandeling. Om 17u worden we weer opgepikt. Dus hebben we 5,5uur de tijd om wat op papier staat 11,7 km te lopen. We beginnen met goede moed. Mama en Susan zijn op een gegeven moment van het normale pad afgegaan om naar het strand te lopen. Ik heb het niet gedaan omdat ik wist dat we nog een tijd te gaan hebben en het wel moet afmaken. Wil ik niet extra mijn knie gaan belasten. Mama en Susan kwamen zwetend boven.

We hebben daar nog even wat gedronken en zijn snel verder gaan lopen. Net voor de helft hebben we nog een half uur lunchpauze gehad. We zaten lekker in de schaduw te genieten van onze broodjes.

Aangekomen bij het einde keken we op de klok en hadden we nog 15 minuten over. Ik keek op mijn horloge en gaf aan dat ik ongeveer 17 km gelopen had. Terwijl op het papier stond dat het 11,7 km is. Op de boot lekker uitgerust.

Naar het hostel om te eten en op tijd slapen. Morgen wordt een lange dag want we gaan naar ‘Wellington’ met de ferry.