De laatste week.

Waarbij de tijd in het begin langzaam ging, zijn de laatste 2 weken voor vertrek onwijs snel gegaan.

Laatste 2 weken bezig geweest, samen met mama en papa de voorbereidingen gedaan voor het afscheidsfeestje, de laatste versieringen gehaald en daarbij gelijk de kadotjes voor mijn host Family. Boodschappen gedaan voor het feestje en natuurlijk nog naar de fysio, wat gelukkig in Nieuw-Zeeland niet meer hoeft, happy me! ?

Afgelopen week was druk en emotioneel, koffer inpakken, naja inpakken, kleren aan papa gegeven zodat papa het goed economisch in kon pakken. Het ene moment voelde ik me opgewekt en had ik onwijs veel zin in het avontuur en op het andere moment dacht ik bij mezelf Manon waarom ga je een jaar weg van iedereen, maar zodra ik met Manon (Nederlandse Au Pair die al in Auckland zit) of Emmalie (Nederlandse Au Pair die in Sydney zit) aan het praten was over hun laatste week en hoe tof ze het hebben aan de andere kant van de wereld voelde ik me alweer wat beter. Ik heb de afgelopen week ongelofelijk veel leuke dingen gedaan, maar tegelijkertijd ook afscheid genomen van veel mensen. Een heel dubbel gevoel!

Zaterdag 5 oktober uitzwaaifeestje gehad! Supergezellig gehad en lieve kadotjes gekregen. Van papa en mama heb ik strandhanddoek gekregen met van iedereen een tekstje erop. Toen papa aan me vroeg of ik wilde komen kwamen de tranen al in mijn ogen.

En dan is het eindelijk zover, 7 oktober is aangebroken! De dag! Waar ik een jaar voor bezig ben geweest gaat nu dus echt gebeuren. Het grootste avontuur in mijn leven gaat starten. Om 14:15u zijn papa, mama, broertje, zus, oma en vriendinnetje vertrokken naar Schiphol. De rit ging soepel waren er ruim om tijd. Ik moest 2 uur voor vertrek aanwezig, ik zou om 18:30u vliegen dus moest ik om 16:30u aanwezig zijn. Nadat we de auto hadden geparkeerd zijn we rustig naar vertrekhal 1 gelopen. Ingecheckt en nog met z’n allen wat drinken. En ja dan is het tijd om afscheid te nemen! Het was geen pretje om ze in Nederland achter te laten. Het is nog maar één dag geleden maar als ik er nu aan denk springen de tranen weer in m’n ogen. 18:20u zat ik in het vliegtuig, 18:49 vertrok ik, 19:36u was ik geland in Frankfurt, omdat ik maar één uur overstap had werden ik en 5 anderen met een busje naar het vliegtuig gebracht, anders hadden we het nooit gered. 20:40u zat ik in het vliegtuig, en 21:16u stegen we weer op. Een vlucht van 10 uur en 50 minuten. Ik denk dat ik misschien 1 of 2 uurtjes geslapen heb, ik kon mijn draai niet vinden, als ik mijn ogen dichtdeed zag ik het afscheid van Schiphol weer opnieuw, en ja hoor hier zijn de tranen weer. Nu ik dit aan het typen ben moet ik nog 49 minuten vliegen en dan ben ik in Bangkok. Nog 487 kilometer te gaan. Om 12:33 Lokale tijd, (07:33 Nederlandse tijd) geland, gelijk naar de security, en wie vergeet de jas? Ja hoor Manon weer! Maar gelukkig hij lag er nog. Moest gelijk aan de woorden van Jolan denken, rustig aan, rustig aan. Zo even ergens een broodje eten en hopen dat ik nog even wat kan slapen. En dan vlieg ik 18:55 Lokale tijd (13:55 Nederlandse tijd) naar eindbestemming Auckland!

Tot snel bij de volgende blog!

Als je je nog niet aangemeld hebt, vergeet dat niet te doen, zodat je op de hoogte blijft van mijn avontuur.

Liefs, Manon