5 februari:

Wekker gaat om 05:15u. aangekleed en de laatste spullen ingepakt. Ontbijt klaargemaakt voor op het vliegveld, ik krijg om dit tijdstip niks door m’n keel. Tim brengt me naar de bushalte in het centrum en dan de SkyBus naar Domestic Airport. Mama en Susan zijn er ondertussen al.

Loop de grote hal van het vliegveld binnen en zie ze zitten, en ja hoor daar komen de tranen. Ingecheckt, bagage drop-off en door naar de security.

Om 08:48u zaten we in de lucht. En eindelijk zit ik een keer aan het raam.

Lekker naar buiten gekeken. Om 10:21u zijn we geland in ‘Queenstown’. Wachten op de bagage en opzoek naar de auto. Gebeld naar het verhuurbedrijf en we werden opgehaald.

Sleutels van de auto gekregen, maar er werd nog gevraagd of we de auto wilden controleren voor krasjes ect. Een rode Nissan. Mama en ik naar de auto, alles gecontroleerd en terug. Papieren ingeleverd en we zijn klaar om te gaan. Spullen in de auto gezet, maar de auto wilde niet starten. We moesten naar een Rode Nissan Qashqai (we zaten in een Nissan X-Trail). Deze startte wel. I.v.m. de verzekering mocht ik niet rijden. (21+). Mama ging als eerst rijden. Ik ernaast zodat ik kon helpen.

We rijden naar ‘Wanaka’. Eerst nog bij ‘Crown Range Road Scenic Look Out’ een stop gemaakt om foto’s te maken, jeetje wat waait het hier hard. Na de foto’s rijden we weer door!

Een stop gemaakt in ‘Wanaka’ om boodschappen te doen. Laatste stukje is nog ongeveer 15 minuten rijden en dan zitten we in ‘Lake Hawea’. Ingecheckt, koffer in de kamer gezet en een drankje gedaan in de bar die bij het hostel zit.

Daarvanuit een stukje wezen lopen. Naar de Lake toe. Het is ongeveer 17 gaden maar de zon scheen goed dus het voelt warmer aan. Even bij de Lake gezeten te hebben zijn we teruggelopen naar het hostel. Ik het eten klaargemaakt. Na het even nog even Qwixx gespeeld en we gaan naar bed. Morgen wordt een lange dag! Eindbestemming is ‘Franz Josef’!!!

6 februari:

Om 8u gaat de wekker. Rustig aangekleed, ontbijt gemaakt, koffer ingepakt en klaar om te gaan. Het is wel apart hoor, vorige keer met Joyce reden we de tegengestelde richting.

Na 20 minuten rijden kwamen we bij een Look-out uit, we hadden uitzicht op ‘Lake Hawea.’ 10 minuten later de volgende stop. ‘Lake Wanaka’. Wat een verschil zeg met 2 maanden geleden, toen lag er veel meer sneeuw op de bergen.

Na een stukje rijden kwamen we een bordje ‘Blue Pools’ tegen, auto aan de kant gezet en de track gaan lopen. Na een paar minuten lopen kwamen we een muisje tegen, helaas niet op de foto gekregen.

Iets verder kwamen we aan bij een brug. Er mogen maximaal 10 mensen op, anders gaat die kapot. Het is een erge wiebel brug. Op de volgende brug mogen meer mensen, maximaal 20. Susan is op een gegeven moment naar de ‘Blue Pool’ gelopen, maar ik durfde het niet zo goed aan, erg wiebelende stenen, dus mama en ik bleven boven. Lekker genoten van de geluidjes om ons heen.

Teruggelopen, weer over de brug en direct na de brug kon je naar beneden lopen. Mama heeft steentjes gestapeld. Daarna teruggelopen naar de auto.

Op naar het volgende punt, een waterval ‘Fantail Falls’. Het was een mooie waterval, maar niet erg groot. Iets verderop weer een waterval ‘Thunder Creek Falls’. Deze waterval is erg lang en knettert hard naar beneden.

Lunchpauze gehouden in ‘Haast’. Mama en Susan een kipburger en ik een visburger. Naast het tentje stijgt nog een helikopter op. Op een tafeltje naast ons waren mensen weggegaan, maar er lag nog aardig wat etensresten op de tafel. Er kwamen veel zeemeeuwen de patatjes jatten. De burgers waren erg lekker, buikjes zitten vol, dus we kunnen weer verder.

Volgende stop is de ‘Ship Creek’, zijn daar de uitkijktoren opgeweest. Je hebt uitzicht op de rivier die uitmondt in de ‘Tasman Sea’.

Het strand nog even op geweest en daar hebben Susan en mama nog een mooie steen gevonden. ‘Taiparikãkã Marine Reserve’ is de plek waar ze de stenen vonden. Op het strand, aan de vloedlijn lag er veel schuim van de zee.

Volgende uitzichtspunt is de ‘Knights Point’. Ook hier hadden we uitzicht op de zee.

Laatste punt op de lijst voor vandaag is ‘Lake Matheson’. Ook wel bekend als de spiegel Lake.

Als je kijkt heb je aan de linkerkant Mount Tasman en aan de rechterkant Mount Cook. Het waaide goed dus de weerspiegeling was nauwelijks te zien. We zagen nog wel een aal in het water. Bij het café lekker gegeten. Rond 21u kwamen we dan eindelijk aan in Franz Josef.

7 februari:

Op de planning vandaag staat ‘Scenic Flight’. We werden wakker en keken naar buiten en er is geen wolkje aan de lucht. Snel klaargemaakt en naar het Info Centre gelopen voor de ‘Scenic Flight’. Er is plek om 14u. we moeten een half uur van tevoren aanwezig zijn. We hebben geen zin om te wachten, dus zijn we naar ‘Õkãrito’ gereden. Er is een track waarbij je uitzicht hebt op de zee, 2 lagoons en de gletsjer. Boven aangekomen zagen we de zee, de 2 lagoons, maar geen gletsjer. De wolken hangen erg laag waardoor we de toppen van de bergen niet zien. De track heette ‘Õkãrito Trig Walk’.

Terug in ‘Franz Josef’ hebben we geluncht en zijn we weer naar het Info Centre gelopen. De vlucht gaat niet door i.v.m. de hevige bewolking. Dan maar gereserveerd voor morgenochtend. Om 8u gaan we hopelijk de lucht in. In het hostel aangekomen hebben we nog lekker spelletjes gespeeld, eten klaargemaakt en op tijd naar bed gegaan met goede hoop dat de vlucht doorgaat morgen!

8 februari:

De wekker gaat, we kijken naar buiten en ja hoor de wolken hangen weer laag. Snel iets gegeten en weer naar het Info Centre. Ook nu gaat het niet door, het is te riskant om te gaan vliegen. Gereserveerd voor een uur later. We zien even dat de wolken wat bijtrekken en weggaan, maar iets later komt het 2x zo hard terug. Dus nee, de vlucht gaat niet door.

In de auto gestapt. De eerste stop is ‘Lake Ianthe’. Tijd voor een plaspauze. Bij de Lake hebben we nog wat gedronken met een koekje erbij.

Het begint wat te miezeren. We komen aan in ‘Ross’. Het is een schattig plaatsje. Je hebt hier ook een wandelroute de, ‘Water Race Walkway’, we lopen langs materiaal wat ze vroeger gebruikt hebben om goud te zoeken.

Het begint wat harder te regenen, maar als we bij de volgende stop komen is het grotendeels droog. We komen aan bij ‘Hokatika Gorge’. Dit is een rivier wat er op de foto erg mooi uitziet. Aangekomen bij de brug, kijken we naar beneden. Normaal hoort het water blauw te zijn, nu heeft het de kleur van romige melk. Maar toch nog even wat foto’s gemaakt.

Doorgereden naar ‘Hokatika’ voor een lunchpauze. We hebben lekker gegeten bij de Subway.

Bij ‘Barrytown, Motukiekie Beach’, hebben we nog een heerlijke strandwandeling gemaakt, waar natuurlijk ook weer foto’s bij horen.

Iets later komen we aan bij de ‘Pancake Rocks’. Het blijft mooi om te zien. Beetje jammer dat het laag water is, want we zien het water niet uit de ‘Blow Holes’ komen. Gevraagd wanneer het vloed wordt, dat is of vanavond rond 22u, of morgen tussen 10 en 11. Dan houdt het op.

5 minuten verder hebben we de ‘Truman Track’ gelopen. Het staat hier bekend om de bordjes bij de bomen.

In ‘Westport’ zijn we naar de supermarkt gegaan en hebben we gegeten bij een Take Away. Mama en Susan een pizza en ik Fish and Chips.

We overnachten vanavond in ‘Charleston’.

9 februari:

Heerlijk ontbijten in het hostel. Vanuit het hostel rijden we naar ‘Cape Foulwind’. Het staat hier bekend om de zeenhondjes. En ja hoor. Niet 1 of 2, maar een hele kolonie, en het leuke was er waren ook nog aardig wat jonkies.

Bij ‘Kilkenny Look Out’ zijn we gestopt voor wat drinken en een koekje. We hadden uitzicht op een rivier.

Iets verder weer een stop, nu bij ‘Berlins Café’. Suus en ik aan de koffie en mama aan een ‘Meat Pie’.

In ‘Lyell’ hebben we nog een wandelroute gelopen. We begonnen met ‘Lyell Cementery’ wat over gaat in ‘The Old Ghost Walk’. Op de route kwamen we aardig wat mountainbikers tegen. Dikke respect naar ze. Het zijn smalle paadjes en losse stenen. Bijna bij de auto hebben we ook nog ‘Lyell River Walk’ gelopen. We kwamen uit bij een klein riviertje. Ik had het snel gezien want aardig lek gestoken.

In ‘Motueka’ nog snel boodschappen gedaan. In de avond komt Enya nog even langs want deze topper heeft geregeld dat we morgen naar ‘Abel Tasman National Park’ gaan. ?

10 februari:

Wekker gaat op tijd, niet te laat, maar ook niet zo vroeg als de afgelopen dagen. Om 10u worden we opgehaald bij het ‘Holiday Park’ waar Enya werkt. Vanaf daar gaan we naar ‘Kaiteriteri’. In ‘Kaiteriteri’ stappen we op de boot. We gaan nog langs de ‘Split Apple Rock’ en langs een eilandje waar zeehondjes zitten!!

Na een uur op de boot gezeten te hebben begint onze wandeling. Om 17u worden we weer opgepikt. Dus hebben we 5,5uur de tijd om wat op papier staat 11,7 km te lopen. We beginnen met goede moed. Mama en Susan zijn op een gegeven moment van het normale pad afgegaan om naar het strand te lopen. Ik heb het niet gedaan omdat ik wist dat we nog een tijd te gaan hebben en het wel moet afmaken. Wil ik niet extra mijn knie gaan belasten. Mama en Susan kwamen zwetend boven.

We hebben daar nog even wat gedronken en zijn snel verder gaan lopen. Net voor de helft hebben we nog een half uur lunchpauze gehad. We zaten lekker in de schaduw te genieten van onze broodjes.

Aangekomen bij het einde keken we op de klok en hadden we nog 15 minuten over. Ik keek op mijn horloge en gaf aan dat ik ongeveer 17 km gelopen had. Terwijl op het papier stond dat het 11,7 km is. Op de boot lekker uitgerust.

Naar het hostel om te eten en op tijd slapen. Morgen wordt een lange dag want we gaan naar ‘Wellington’ met de ferry.